เกียร์โยงหรือพักเท้าในสนามกับของเดิมติดรถต่างกันอย่างไร

ในรถจักรยานยนต์หนึ่งคันจะมีส่วนประกอบต่างๆ มากมาย แต่ละส่วนก็ทำหน้าทีที่แตกต่างกันไป ไม่ว่าจะเป็นแฮนด์หรือเบาะหรือแม้กระทั่งวงล้อเองก็ตาม ทุกส่วนสำคัญเท่าๆ กันด้วยกันทั้งหมด แต่ส่วนหนึ่งที่จะการเพิ่มเติมเข้ามาก็คือเรื่องของอะไหล่แต่ง การแต่งรถก็มีหลายแบบทั้งแต่งเพื่อความสวยงามหรืออีกอย่างก็แต่งในแนวสปอร์ต

ถ้าเป็นแนวการแต่งสายสปอร์ตเช่น Ninja400, ZX-6R, ZX-10R ส่วนมากจะเป็นอะไหล่ที่มีการปรับมิติหรือองศาของท่านั่งให้แตกต่างไปจากเดิม รวมไปถึงอะไหล่ที่ได้มีการดึงออกมาจากสนามแข่งมาใส่ ซึ่งต้นแบบของอะไหล่แต่งในทางสปอร์ตเหล่านี้ ส่วนหนึ่งมาจากรถแข่งในสนามเป็นหลัก บางท่านชอบที่จะแต่งรถให้มีความใกล้เคียงกับรถแข่งในสนาม โดยเฉพาะอะไหล่ที่มีความเกี่ยวข้องกับลักษณะการนั่งหรือว่าควบคุมรถ ถึงแม้บางครั้งอะไหล่ชิ้นนั้นเมื่อนำมาใส่กับรถใช้งานแล้วอาจจะทำให้ขับขี่แล้วเมื่อยไปสักหน่อยก็ตาม

คราวนี้ลองมาดูอะไหล่ที่ชาวบิ๊กไบค์ส่วนมากจะเปลี่ยนตามรถแข่งหรือเป็นอะไหล่แต่งอีกชิ้นหนึ่ง นั้นก็คือพักเท้า คงไม่อาจจะปฏิเสธได้ว่าพักเท้าคืออะไหล่อีกส่วนหนึ่งที่มีการเปลี่ยนเป็นอันดับต้นๆของการแต่งรถ อะไหล่ที่มีจำหน่ายอยู่ในท้องตลาดส่วนหนึ่งก็เป็นการดึงเอารูปแบบของสนามแข่งมาใช้ ไม่ว่าจะเป็นรูปทรงหรือเทคโนโลยีต่างๆ อาจจะแตกต่างกันก็เพียงแต่วัตถุดิบที่นำมาใช้ ส่วนมากจะเป็นวัสดุที่เป็นอลูมิเนียม ถ้าใช้การแข่งขันจะมีน้ำหนักเบาและแข็งแรง ส่วนอะไหล่ทั่วไปก็จะเป็นอลูมิเนียมเกรดรองลงมาแต่ว่าจะมีรูปแบบที่เหมือนกันและสามารถปรับตำแหน่งของพักเท้าได้คล้ายๆ กัน

พักเท้าเดิมกับพักเท้าแต่ง

ความแตกต่างระหว่างพักเท้าเดิมกับพักเท้าแต่งนั้นไม่ได้อยู่กับวัสดุที่นำมาใช้ แต่อยู่ที่องศาของการวางเท้า ถ้าเป็นพักเท้าในรถใช้งานทั่วไป จะมีการวางตำแหน่งของเท้าที่พอดีกับท่านั่ง เมื่อนั่งที่เบาะรถแล้วจะสามารถวางเท้าได้อย่างสบายกว่า สามารถขับขี่รถในระยะทางไกลได้สบายๆ ส่วนพักเท้าแต่งนั้นจะมีการปรับตำแหน่งการวางเท้าที่สูงขึ้นหรือว่าถอยไปทางด้านหลังมากขึ้น สาเหตุที่รถแข่งต้องมีการวางตำแหน่งพักเท้าที่สูงขึ้นนั้น อันดับแรกก็เพื่อปรับให้ท่านั่งอยู่ในลักษณะที่หมอบมากขึ้น โดยเฉพาะในช่วงของการใช้ความเร็วในทางตรงที่นักแข่งจำเป็นอย่างมากในการเก็บคอ งอเข่า เพื่อลดการปะทะของลมให้มากที่สุด จะเห็นได้ว่านักแข่งจะหมอบเก็บตัวเองไปกับตัวรถ

ส่วนรถสปอร์ตในหลายๆ รุ่นองศาของตำแหน่งพักเท้าจะมีความใกล้เคียงกับรถแข่งในสนามมากที่สุด แต่ยังไงแล้วพักเท้าก็จะมีองศาการวางเท้าที่สบายมากกว่ารถแข่ง เพราะว่าในบางครั้งต้องขี่ในระยะทางไกลอาจจะทำให้คนที่ไม่คุ้นนั้นอาจจะเกิดอาการเมื่อยล้าได้ จะต่างจากรถแข่งในสนามแข่งอย่าง WSBK  ที่จะแข่งครั้งหนึ่งก็ประมาณ 20 รอบสนาม ความยาวต่อรอบสนามก็ประมาณ 4 กิโลเมตร รวมๆแล้วที่จะอยู่บนรถก็ประมาณ 80 – 100 กิโลเมตรเท่านั้น แต่สำหรับมือใหม่ผมขอเตือนก่อนนะครับ ถึงแม้เราจะเปลี่ยนมาใส่พักเท้าแบบในสนามแข่งแล้วก็ตามไม่ได้แปลว่าเราจะเข้าโค้งได้แบบในสนามนะครับ หรือบางท่านอาจจะเพิ่งเริ่มหัดขี่ในสนามใหม่ๆ สามารถเข้ามาอ่านบทความ จำเป็นมั้ย เริ่มต้นขี่รถในสนามแล้วเข่าต้องเช็ดพื้น ? ได้เลย

ในสนามแข่งพักเท้าคือจุดสำคัญ

นี่จึงเป็นเหตุผลของการที่รถแข่งต้องยกพักเท้าให้สูงกว่ารถใช้งานทั่วไป ถึงแม้จะเป็นจุดเล็กๆ น้อยๆ แต่ในรถแข่งถือว่าเป็นจุดสำคัญไม่ต่างจากส่วนอื่นๆ ของรถ โดยเฉพาะการวางตำแหน่งในท่านั่งที่จะต้องควบคุมรถนั้นจะต้องเป็นท่าที่นักแข่งควบคุมรถได้ดีที่สุด การเซ็ทท่านั่งของนักแข่งให้อยู่ในลักษณะที่นักแข่งถนัด จะเป็นตำแหน่งที่นักแข่งสามารถทำความเร็วได้ดีที่สุดเช่นกัน ถ้ามองภายนอกอาจจะดูไม่แตกต่างกัน แต่ถ้าได้ลองเจาะลึกในรายละเอียดไปแล้วก็จะรู้ว่านักแข่งให้ความสำคัญเกี่ยวกับท่านั่งกันมากทีเดียว และเป็นตำแหน่งที่ไม่มีหลักสูตรด้วย เพราะขึ้นอยู่กับความถนัดของนักแข่งเพียงอย่างเดียว ซึ่งตัดเรื่องของความสบายออกไปได้เลย สำหรับพักเท้าที่มีจำหน่ายกันอยู่ในท้องตลาด ก็มีความใกล้เคียงกับที่ใช้ในรถแข่งเช่นกัน และราคาก็ไม่แพงเดี๋ยวนี้ก็มีผลิตกันอย่างแพร่หลายอยู่แล้ว

เป็นอีกหนึ่งความแตกต่างระหว่างตำแหน่งพักเท้าของรถใช้งานทั่วไปกับพักเท้าในรถแข่ง ที่หลายคนมักจะเอามาใส่กัน​ หากต้องการขี่รถในสนามแข่งก็อาจจะต้องเปลี่ยนพักเท้าสักหน่อยเพื่อให้ขี่ได้สนุกมากขึ้น  เหตุผลของการนำมาใช้อาจจะแตกต่างกัน ถ้าเป็นในสนามคือเหตุผลของการใช้งาน ส่วนนอกสนามคือเหตุผลส่วนตัวในการแต่งรถมอเตอร์ไซค์ที่ตัวเองรักนั่นเอง โดยส่วนใหญ่เรามักจะเจอในสายสปอร์ตอย่าง Ninja400, ZX-6R, แต่ที่จะเห็นได้มากที่สุดคือ ZX-10R

ติดต่อสอบถามหรือพูดคุยกับเรา